υπερστατικός

-ή, -ό, Ν

φυσ. (σχετικά με σώμα ή σύστημα σωμάτων) αυτός που δέχεται την επίδραση δυνάμεων ή έχει συνδέσμους τών οποίων ο υπολογισμός δεν μπορεί να γίνει με την κλασική επίλυση συστήματος.